spowiydź

Etymologijŏ

Ôd powiedzieć.

Wymŏwa

AS: [spovʹi ̯yć]

Rzeczownik

spowiydź rodzaj żyński

1. (religijŏ) wyznanie grzychōw przed kapelanym
   • 1932, Jak diŏboł po starego Kirsza na bryczce przijechoł

   Posłoł se zarŏz po ksiyndza i bezma aż płakoł przi spowiedzi.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: spowiydź
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	spowiydź	spowiedzi
dopołniŏcz	spowiedzi	spowiedzi
cylownik	spowiedzi	spowiedziōm
biernik	spowiydź	spowiedzi
nŏrzyndnik	spowiedziōm	spowiedziami pz.: spowiedziōma
miyjscownik	spowiedzi	spowiedziach
wołŏcz	spowiedzi	spowiedzi

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	spowiydź	spowiedzi
dopołniŏcz	spowiedzi	spowiedzi
cylownik	spowiedzi	spowiedziōm
biernik	spowiydź	spowiedzi
nŏrzyndnik	spowiedziōm	spowiedziami pz.: spowiedziōma
miyjscownik	spowiedzi	spowiedziach
wołŏcz	spowiedzi	spowiedzi

synōnimy:

• suchanie

Inksze jynzyki

• angelski: confession
• czeski: zpověď
• francuski: confesse, confession
• hiszpański: confesión
• italijański: confessione
• niymiecki: Beichte
• polski: spowiedź
• ruski: исповедь, признание
• słowacki: spoveď
• ukrajiński: визнання, сповідь