spowiydź
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ôd powiedzieć.
Wymŏwa
AS: [spovʹi ̯yć]
Rzeczownik
spowiydź rodzaj żyński
- (religijŏ) wyznanie grzychōw przed kapelanym
- 1932, Jak diŏboł po starego Kirsza na bryczce przijechoł
- Posłoł se zarŏz po ksiyndza i bezma aż płakoł przi spowiedzi.
ôdmiana:
| pokŏżôdmiana: spowiydź |
|---|
| pokŏżuproszczōny zŏpis |
|---|
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: confession
- czeski: zpověď
- francuski: confesse, confession
- hiszpański: confesión
- italijański: confessione
- niymiecki: Beichte
- polski: spowiedź
- ruski: исповедь, признание
- słowacki: spoveď
- ukrajiński: визнання, сповідь
