wasz

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *vašь, ze praindoeuropejskigo *wās-y-.

Wymŏwa

AS: [vaš]

Zamianek

wasz zamianek

1. zamianek dzierżawczy 2. ôsoby liczby mnogij
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   „Mi sie zdŏ, co robota ta niy na wasz łeb” –

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Ôn naloł do keliszkōw sznapsu, powiedzioł prosto - foter a muter, bo jŏ jes wasz syn, Francek.

   • 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   W Piśmie świętym stoi: „Smutek wasz w radość sie obróci”.

ôdmiana:

ôdmiana: nasz
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	nasz		nasza, naszŏ	nasze	nasi	nasze
dopołniŏcz	naszego		naszyj	naszego	naszych
cylownik	naszymu		naszyj	naszymu	naszym
biernik	naszego	nasz	naszã, naszõ	nasze	naszych	nasze
nŏrzyndnik	naszym		naszōm	naszym	naszymi
miyjscownik	naszym		naszyj	naszym	naszych
wołŏcz	nasz		nasza, naszŏ	nasze	nasi	nasze

antōnimy:

1. mōj, nasz, jego, jeji, jejich

Inksze jynzyki

• angelski: your, yours
• czeski: váš
• francuski: votre
• hiszpański: vuestro
• italijański: vostro
• niymiecki: euer
• polski: wasz
• ruski: ваш
• słowacki: váš
• ukrajiński: ваш