stōnd
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [stȯ̃nt]
Zamianek
stōnd zamianek
- skazuje na miyjsce, kaj je ôsoba, co gŏdŏ, abo co z niego sie zaczynŏ jakeś działanie
- 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
- Jak bych bōł tobōm, to bych stōnd drałowoł.
- 2017, Charles Dickens, Godniŏ Pieśń, przekł. Grzegorz Kulik
- – Duchu! – pedzioł Scrooge ze złōmanym głosym. – Weź mie stōnd.
- 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
- Skōnd na rozesłańcōw wiater wieje, stōnd przidzie drogo; jak wiater nie idzie, bydzie łacno.
synōnimy:
- stela (cieszyńske)
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: from here
- czeski: odsud
- francuski: d'ici
- hiszpański: de aquí
- italijański: da qui
- niymiecki: von hier
- polski: stąd
- ruski: отсюда
- słowacki: odtiaľ, stadeto, stadiaľto
- ukrajiński: звідси