jeś

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *ěsti, ze prabałtosłowiańskigo *ēˀstei, ze praindoeuropejskigo *h₁édti.

Wymŏwa

AS: [i ̯ėś]

Czasownik

jeść czasownik niydokōnany

1. kōnsumować coś bez wrażanie do ust i łykanie
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Jakby wiedzieli, że rod jym zupa z kokotka, młode ziymioki, surowo kapusta, fajnie przyprawiono zołza, no i upragnione udko!

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   tak szła za swojim synym do lasa, coby tam co mōg zastrzelić, coby mieli co jeść.

ôdmiana:

ôdmiana: jeś
forma		liczba pojedynczŏ			liczba mnogŏ
		1 ôs.	2 ôs.	3 ôs.	1 ôs.	2 ôs.	3 ôs.
bezôkolicznik		jeś
czas terŏźny		jym	jysz	jy	jymy	jecie	jedzōm
czas przeszły
	m	jŏdch, jŏdech, jŏd żech	jŏdch, jŏdeś, jŏd żeś	jŏd	jedlimy, jedlichmy	jedliście, jedli żeście	jedli
	ż	jadłach, jadła żech	jadłaś, jadła żeś	jadła	jadłymy, jadłychmy	jadłyście, jadły żeście	jadły
	n	jadłoch, jadło żech	jadłoś, jadło żeś	jadło
tryb rozkazu			jydz	niych jy	jydzmy	jydzcie	niych jedzōm
czas prziszły	m	bydã jŏd, bydã jeś	bydziesz jŏd, bydziesz jeś	bydzie jŏd, bydzie jeś	bydymy jedli, bydymy jeś	bydziecie jedli, bydziecie jeś	bydōm jedli, bydōm jeś
	ż	bydã jadła, bydã jeś	bydziesz jadła, bydziesz jeś	bydzie jadła, bydzie jeś	bydymy jadły, bydymy jeś	bydziecie jadły, bydziecie jeś	bydōm jadły, bydōm jeś
	n	bydã jadło, bydã jeś	bydziesz jadło, bydziesz jeś	bydzie jadło, bydzie jeś
czas zaprzeszły	m	bōłch jŏd, bōłech jŏd, bōł żech jŏd	bōłś jŏd, bōłeś jŏd, bōł żeś jŏd	bōł jŏd	byli my jedli, bylichmy jedli	byliście jedli, byli żeście jedli	byli jedli
	ż	byłach jadła, była żech jadła	byłaś jadła, była żeś jadła	była jadła	były my jadły, byłychmy jadły	byłyście jadły, były żeście jadły	były jadły
	n	byłoch jadło, było żech jadło	byłoś jadło, było żeś jadło	było jadło
tryb warunku	m	bych jŏd	byś jŏd	by jŏd	by my jedli, bychmy jedli	byście jedli	by jedli
	ż	bych jadła	byś jadła	by jadła	by my jadły, bychmy jadły	byście jadły	by jadły
	n	bych jadło	byś jadło	by jadło
udzielnik bierny
	m	jedzōny			jedzyni
	ż	jedzōnŏ			jedzōne
	n	jedzōne
udzielnik czynny	m	jedzōncy
	ż	jedzōncŏ			jedzōnce
	n	jedzōnce
gerund		jedzynie

składnia:

1. jeś + biernik

synōnimy:

1. kōnsumować, papać (infantylne), pożywać, pożywiać sie, wdupiać (wulgarne), wpierdalać (wulgarne), żrać, żryć

antōnimy:

1. pić

Frazeologijŏ

• ze starōm paniōm pod stołym jeś
• chlyb ze solōm jeś
• jeś, aż sie uszy trzynsōm
• jeś chlyb z niyjednego pieca
• jeś w czŏpce jak Żyd
• jeś wielkōm łyżkōm
• jeś za dwōch
• jeś ze smakym

Inksze jynzyki

• angelski: eat
• czeski: jíst
• francuski: manger
• hiszpański: comer
• italijański: mangiare
• niymiecki: essen
• polski: jeść
• ruski: есть
• słowacki: jesť
• ukrajiński: їсти