larmo

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 19:06, 24 sty 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{poch|de|Lärm}}, ôd {{poch|ita|allarme}} („do brōni”). ===Wymŏwa=== {{as|l'''a'''rmo}} ===Rzeczownik=== '''larmo''' {{nijaki}} # g...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Lärm, ôd italiańskigo allarme („do brōni”).

Wymŏwa

AS: [larmo]

Rzeczownik

larmo rodzaj nijaki

  1. głośny źwiynk, co szteruje
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Pierońskie larmo było wtedy w całych Katowicach.
    • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy
    Zrobiōł larmo tyn pies i ci złodzieje uciekli.
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    A jak prziszła dwunŏstŏ godzina, to prziszli do dōm z wielkim larmym, bo niy trefiyli w lesie nic.

ôdmiana:

ôdmiana: larmo
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik larmo larma
dopołniŏcz larma larm
cylownik larmu larmōm
biernik larmo larma
nŏrzyndnik larmym larmami
pz.: larmōma
miyjscownik larmie larmach
wołŏcz larmo larma
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik larmo larma
dopołniŏcz larma larm
cylownik larmu larmōm
biernik larmo larma
nŏrzyndnik larmym larmami
pz.: larmōma
miyjscownik larmie larmach
wołŏcz larmo larma

synōnimy:

  1. poł. butel, gruch, ciesz. horuch, ciesz. horuk, ciesz. krawal, rōmot

antōnimy:

  1. cisza

Inksze jynzyki

  • angelski: noise
  • czeski: hluk
  • francuski: bruit
  • hiszpański: ruido
  • italijański: rumore
  • niymiecki: Lärm
  • polski: hałas
  • ruski: шум
  • słowacki: hluk
  • ukrajiński: галас
Zdrzōdło "https://silling.org/slownik/index.php?title=larmo&oldid=1864"