dziedzina

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [ʒ́ėʒ́ĩna]

Rzeczownik

dziedzina rodzaj żyński

1. (cieszyńske) ôsiedle, co niy mŏ praw miastowych; wieś
   • 1856, Edward Świerkiewicz, Polák w Śląsku, lebo dwá Wachtárze w jednéj dziedzinie

   Nō i cōżby tu było do wybajdanio? snoć to i tak już cała dziedzina wiy ô tym.

   • 1908, Ernest Farnik, Iste Roki

   Kija mu dać; niech se w mieście hledo bogatych dzieuch i niech nie biere piniędzy z dziedziny do miasta, kie ich tu je dość w kasach, kapsach i rozmańtych sztajramtach.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   [...] wlŏz na strōm a ôbejzdrził esi kaj światło widać ezi by kaj niy była wieś (abo dziedzina jako tu napiszōm) ujzdrził tam światło i szoł tam [...]

2. statek, erbizna
   • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp

   Jakub, ożynił sie na Świerczyńcu, u Jendrysków i on dostoł Rokitowo dziedzina.

ôdmiana:

ôdmiana: dziedzina
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	dziedzina	dziedziny
dopołniŏcz	dziedziny	dziedzin
cylownik	dziedzinie	dziedzinōm
biernik	dziedzinã	dziedziny
nŏrzyndnik	dziedzinōm	dziedzinami pz.: dziedzinōma
miyjscownik	dziedzinie	dziedzinach
wołŏcz	dziedzino	dziedziny

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	dziedzina	dziedziny
dopołniŏcz	dziedziny	dziedzin
cylownik	dziedzinie	dziedzinōm
biernik	dziedzina	dziedziny
nŏrzyndnik	dziedzinōm	dziedzinami pz.: dziedzinōma
miyjscownik	dziedzinie	dziedzinach
wołŏcz	dziedzino	dziedziny

synōnimy:

1. wieś
2. statek, majōntek

antōnimy:

1. miasto, metropolijŏ

Inksze jynzyki

• angelski: village, property, estate
• czeski: ves, vesnice, dědina, majetek, statek
• francuski: village, fortune, avoir
• hiszpański: campo, pueblo, propiedad
• niymiecki: Dorf, Vermögen
• polski: wieś, majątek, spadek
• ruski: село, имение, поместье