miasto

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *město.

Wymŏwa

AS: [mʹi ̯asto]

Rzeczownik

miasto rodzaj nijaki

  1. Trwale i gynsto ôsiedlōny i zôrganizowany teryn.
    • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Co roz to mi sie mniej w tem naszem mieście stołecznem, niby to w Katowicach, podobo
  2. Cyntrum miasta.
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Kapistrant wylozł na miasto i po chwili wrócił z trzema ludźmi.
  3. Miyszkańcy miasta.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    I to trzi dni wszyscy tańcowali, całe miasto tańcowało z uciechy wielkij, iż modego krōla dostali.
  4. Regyrōnek miasta.
    Trzeja rzeknóć, że szpacyrowani po tej Frysztacki idzie ganc fajnie, bo miasto sie zlitowało i pore roków tymu i wykidało na nióm nowy asfat.

ôdmiana:

ôdmiana: miasto
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik miasto miasta
dopołniŏcz miasta miast
cylownik miastu miastōm
biernik miasto miasta
nŏrzyndnik miastym miastami
pz.: miastōma
miyjscownik mieście miastach
wołŏcz miasto miasta
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik miasto miasta
dopołniŏcz miasta miast
cylownik miastu miastōm
biernik miasto miasta
nŏrzyndnik miastym miastami
pz.: miastōma
miyjscownik mieście miastach
wołŏcz miasto miasta

synōnimy:

  1. grōd, miejscowość, metropolijŏ
  2. cyntrum
  3. magistrat, ratusz

antōnimy:

  1. wieś
  2. dzielnica, przedmieście

Inksze jynzyki

  • angelski: (1.1) city, inner city, town
  • czeski: (1.1) město
  • francuski: (1.1) centre-ville, coeur de la ville, ville
  • hiszpański: (1.1) ciudad
  • italijański: (1.1) città
  • niymiecki: (1.1) Innenstadt, Stadt, Stadtmitte
  • polski: (1.1) miasto
  • ruski: (1.1) город
  • słowacki: (1.1) mesto
  • ukrajiński: (1.1) місто