historyjŏ

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 14:53, 16 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Etymologijŏ)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd łaciny historia, ôd starogreckigo ἱστορία, na kōńcu ze praindoeuropejskigo *weyd-.

Wymŏwa

AS: [χʹistoryi ̯o], [χʹistoryi ̯ou̯] (ôpol.)

Rzeczownik

historyjŏ rodzaj żyński

  1. nauka, co sie pŏrŏ podszukowaniym przeszłości
    Gŏdka to je wiyncyj jak ino norzyńdzie do kōmunikacyje: stoji za niōm tyż tōżsamość, historyjŏ a społeczność (abo i społeczyństwo).
    Niyma ôn jakiś ekstra z wyglōndu, atoli w tych murach siedzi ślōnskŏ historyjŏ, a dyć keby jij niy było, to niy byłoby i nŏs.
  2. krōtkŏ ôzprŏwka
    • 2018, Antoine de Saint Exupéry, Mały Princ, przekł. Grzegorz Kulik
    - Mały karlusku, niyma to zły śnik? Ta cołkŏ historyjŏ ze gadym i tym placym trefu i tōm gwiŏzdōm...
    • 2013, Ajschylos, Prōmytojs Przibity, przekł. Zbigniew Kadłubek
    Tera już znŏcie ta historyjŏ smutnŏ.

ôdmiana:

ôdmiana: historyjŏ
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik historyjŏ historyje
dopołniŏcz historyje historyji
cylownik historyji historyjōm
biernik historyjõ historyje
nŏrzyndnik historyjōm historyjami
pz.: historyjōma
miyjscownik historyji historyjach
wołŏcz historyjo historyje
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik historyjo historyje
dopołniŏcz historyje historyji
cylownik historyji historyjōm
biernik historyjo historyje
nŏrzyndnik historyjōm historyjami
pz.: historyjōma
miyjscownik historyji historyjach
wołŏcz historyjo historyje

synōnimy:

  1. gyszichta, gŏdka, ôzprŏwka

antōnimy:

  1. futurologijŏ, prognostyka

Inksze jynzyki

  • angelski: affair, history, story
  • czeski: dějiny, historie, příběh
  • francuski: histoire
  • hiszpański: historia
  • niymiecki: Erzählung, Geschichte
  • polski: historia
  • ruski: история