luft

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 15:49, 21 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{zap|de|Luft}}, ôd {{poch|pg|*luftuz}}. ===Wymŏwa=== {{as|luft}} ===Rzeczownik=== '''luft''' {{mrzecz}} # miszōng gazōw, co stanowi at...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Luft, ôd pragermańskigo *luftuz.

Wymŏwa

AS: [luft]

Rzeczownik

luft rodzaj mynski rzeczowy

  1. miszōng gazōw, co stanowi atmosferã ôd ziymie
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Ludzie sie truli, bo w przodkach było za mało luftu, a wentylatory, kiere dmuchały dryn świyży luft były za słabe.
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    Ale w piecu zrobiył se wielki zwuk, i zdało se, iż cały stawiyni pujdzie do luftu.
    • 2010, Grzegorz Wieczorek, Ô snŏżność naszyj mŏwy
    Kŏżdy czowiek, tak jak jŏdła, spaniŏ i czystego luftu do dychaniŏ, potrzebuje tyż snŏżności i piykności.

ôdmiana:

ôdmiana: luft
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik luft lufty
dopołniŏcz luftu luftōw
cylownik luftowi luftōm
biernik luft lufta
nŏrzyndnik luftym luftami
pz.: luftōma
miyjscownik lufcie luftach
wołŏcz lufcie lufty
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik luft lufty
dopołniŏcz luftu luftōw
cylownik luftowi luftōm
biernik luft lufta
nŏrzyndnik luftym luftami
pz.: luftōma
miyjscownik lufcie luftach
wołŏcz lufcie lufty

kolokacyje:

  1. świyży luft

synōnimy:

  1. atmosfera, powietrze

Inksze jynzyki

  • angelski: air
  • czeski: vzduch
  • francuski: air
  • hiszpański: aire
  • niymiecki: Luft
  • polski: powietrze
  • ruski: воздух, поветрие