pleca

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 13:52, 23 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*pleťe}}, ôd {{erb|pbs|*plet-}}, ôd {{poch|pie|*pleth₂-}}. ===Wymŏwa=== {{as|pl'''e'''ca}} ===Rzeczownik=== '''pleca''' {{niym...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *pleťe, ôd prabałtosłowiańskigo *plet-, ôd praindoeuropejskigo *pleth₂-.

Wymŏwa

AS: [pleca]

Rzeczownik

pleca rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ

  1. (anatōmijŏ) zadniŏ tajla kaduba
    • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
    Gymby momy spolone od słońca, ale nasze piersi i pleca wyglądajom jak holendersko kiejza...
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    A tyś je mocniejszy, niyś mie. To jōm wez na pleca a niōs.
    • 1911, A. Skudrzykowŏ, Ô wasermōnie

ôdmiana:

ôdmiana: pleca
przipadek liczba mnogŏ
mianownik pleca
dopołniŏcz plecōw
cylownik plecōm
biernik pleca
nŏrzyndnik plecami
pz.: plecōma
miyjscownik plecach
wołŏcz pleca

synōnimy:

  1. pot. plery, posp. pukel, pot. grzbiet, pot. rzbiet,

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: back
  • czeski: bedra, záda
  • francuski: dos, piston
  • hiszpański: aldaba, espalda
  • niymiecki: Rücken
  • polski: plecy
  • ruski: спина