poczōntek

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 13:59, 23 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|poč'''ȯ̃'''ntek}} ===Rzeczownik=== '''poczōntek''' {{mrzecz}} # to, ôd czego sie coś zaczynŏ #* {{Strza...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [počȯ̃ntek]

Rzeczownik

poczōntek rodzaj mynski rzeczowy

  1. to, ôd czego sie coś zaczynŏ
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Mamulka z poczōntku nosym krancili, że to niby jest ubogo, że ni mo pola ani też nie bydzie mieć wielkiego wiana.
    • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
    — Ôn je duszōm, kerŏ przebywŏ we wszyjskim, co żyje, ôn je poczōntkym, postrzodkym a kōńcym istot żywobydōncych!
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    To było na poczōntek frōnta, jak tukej wjechali do wsi.

ôdmiana:

ôdmiana: poczōntek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik poczōntek poczōntki
dopołniŏcz poczōntku poczōntkōw
cylownik poczōntkowi poczōntkōm
biernik poczōntek poczōntki
nŏrzyndnik poczōntkym poczōntkami
pz.: poczōntkōma
miyjscownik poczōntku poczōntkach
wołŏcz poczōntku poczōntki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik poczōntek poczōntki
dopołniŏcz poczōntku poczōntkōw
cylownik poczōntkowi poczōntkōm
biernik poczōntek poczōntki
nŏrzyndnik poczōntkym poczōntkami
pz.: poczōntkōma
miyjscownik poczōntku poczōntkach
wołŏcz poczōntku poczōntki

synōnimy:

  1. zaczōntek, przodek, zdrzōdło, inauguracyjŏ, sztart

antōnimy:

  1. kōniec, ôstatek

Inksze jynzyki

  • angelski: beginning, commencement, onset
  • czeski: počátek, začátek
  • francuski: amorce, commencement, début
  • hiszpański: comienzo, inicio, origen, principio
  • niymiecki: Anfang
  • polski: początek
  • ruski: начало, почин
Zdrzōdło "https://silling.org/slownik/index.php?title=poczōntek&oldid=2184"