syn
Wersyjo ze dnia 10:53, 4 czy 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*synъ}}, ôd {{erb|pbs|*sū́ˀnus}}, ze {{erb|pie|*suHnús}}. ===Wymŏwa=== {{as|sỹn}} ===Rzeczownik=== '''syn''' {{mosob}} # c...")
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *synъ, ôd prabałtosłowiańskigo *sū́ˀnus, ze praindoeuropejskigo *suHnús.
Wymŏwa
AS: [sỹn]
Rzeczownik
syn rodzaj mynski ôsobowy
- czyjeś dziecko mynskij płci
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- To była rŏz takŏ starŏ kobiytka, to miała jednego syna.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- A to śli, to byli ôd Ficka dwa synowie.
ôdmiana:
ôdmiana: syn | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | syn | syne |
dopołniŏcz | syna | syny |
cylownik | synowi | synōm |
biernik | syna | synōw |
nŏrzyndnik | synym | synami pz.: synōma |
miyjscownik | synu | synach |
wołŏcz | synu | syne |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | syn | syne |
dopołniŏcz | syna | syny |
cylownik | synowi | synōm |
biernik | syna | synōw |
nŏrzyndnik | synym | synami pz.: synōma |
miyjscownik | synu | synach |
wołŏcz | synu | syne |
Inksze jynzyki
- angelski: son
- czeski: syn
- francuski: fils
- hiszpański: hijo
- niymiecki: Sohn
- polski: syn
- ruski: сын