sōl

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 19:16, 4 czy 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*solь}}, ze {{erb|pie|*séh₂l-, *séh₂ls}}. ===Wymŏwa=== {{as|sȯl}} ===Rzeczownik=== '''sōl''' {{zynski}} # {{et|kuchnia}}...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *solь, ze praindoeuropejskigo *séh₂l-, *séh₂ls.

Wymŏwa

AS: [sȯl]

Rzeczownik

sōl rodzaj żyński

  1. (kuchnia) chlorek natrōnu
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Zaś z Polski to wywozili jantar, sōl, skōry i kożuchy i mocka inszych jeszcze rzeczy.
    • 1856, Edward Świerkiewicz, Polák w Śląsku, lebo dwá Wachtárze w jednéj dziedzinie
    Wy nas płōtnym i suknami, My was solōm i wołami; Wy kaboty, my kouchy, Wy na ciało a my w brzuchy.

ôdmiana:

ôdmiana: sōl
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik sōl sole
dopołniŏcz soli soli
cylownik solōm solōm
biernik sōl sole
nŏrzyndnik solōm solami
pz.: solōma
miyjscownik soli solach
wołŏcz soli sole
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik sōl sole
dopołniŏcz soli soli
cylownik solōm solōm
biernik sōl sole
nŏrzyndnik solōm solami
pz.: solōma
miyjscownik soli solach
wołŏcz soli sole

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: salt
  • czeski: sůl
  • francuski: sel
  • hiszpański: sal
  • niymiecki: Salz
  • polski: sól
  • ruski: соль