wiek

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 15:02, 6 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*věkъ}}. ===Wymŏwa=== {{as|vʹi ̯ek}} ===Rzeczownik=== '''wiek''' {{mrzecz}} # czas, jaki ftoś już przeżōł, jaki coś pr...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *věkъ.

Wymŏwa

AS: [vʹi ̯ek]

Rzeczownik

wiek rodzaj mynski rzeczowy

  1. czas, jaki ftoś już przeżōł, jaki coś przeżyło
    • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Nie chca pedzieć, że wszyscy chłopcy tego wieku są buksami, to nie, ale dużo ich jest.
  2. sto lŏt
    • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego
    Całe wieki my żyli ze sobom i żodyn nom niy wytykoł, żeś ty taki a ty – owaki.
    • 1952, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
    Pokąd som feryje, jeszczeby to jako szło, ale jak sie feryje skończom, to już wszystko przepadnie na wieki amen i nie widza już żodnej jaśniejszej przyszłości przed sobom – bo kaj tam do Wielkanocy!
  3. kōnkretnŏ epoka
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Potym gibko przelecioł strzybny wiek mynskości, / W kōńcu żelaznŏ starość wcisła sie do kości.

ôdmiana:

ôdmiana: wiek
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wiek wieki
dopołniŏcz wieku wiekōw
cylownik wiekowi wiekōm
biernik wiek wieki
nŏrzyndnik wiekym wiekami
pz.: wiekōma
miyjscownik wieku wiekach
wołŏcz wieku wieki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik wiek wieki
dopołniŏcz wieku wiekōw
cylownik wiekowi wiekōm
biernik wiek wieki
nŏrzyndnik wiekym wiekami
pz.: wiekōma
miyjscownik wieku wiekach
wołŏcz wieku wieki

synōnimy:

  1. stolecie
  2. epoka, czasy

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: age, century
  • czeski: epocha, období, věk, éra
  • francuski: siècle, âge
  • hiszpański: edad, siglo
  • niymiecki: Alter, Jahrhundert
  • polski: wiek
  • ruski: век, возраст