złodziyj

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:23, 7 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [zu̯oʒ́yi ̯]

Rzeczownik

złodziyj rodzaj mynski ôsobowy

  1. ôsoba, co kradnie
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Tatulek pierōnowali na tego złodzieja, mamulka zaś helszowali tatulka, coby tak nie przeklinali, [...]
    • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego
    A tojś ty je tyn złodziyj, skrzeczoł farŏrz i palnōł go z tōm dugōm fajfkōm w kałã.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    Ôn tym ôknym uciek, a ci za nim, a wrzeszczeli, iże złodzieja gōniōm.

ôdmiana:

ôdmiana: złodziyj
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik złodziyj złodzieje
dopołniŏcz złodzieja złodziejōw
cylownik złodziejowi złodziejōm
biernik złodzieja złodziejōw
nŏrzyndnik złodziejym złodziejami
pz.: złodziejōma
miyjscownik złodzieju złodziejach
wołŏcz złodzieju złodzieje
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik złodziyj złodzieje
dopołniŏcz złodzieja złodziejōw
cylownik złodziejowi złodziejōm
biernik złodzieja złodziejōw
nŏrzyndnik złodziejym złodziejami
pz.: złodziejōma
miyjscownik złodzieju złodziejach
wołŏcz złodzieju złodzieje

synōnimy:

  1. rabŏl, rabczyk, pot. kradziŏk, raubiyrz, rabsik

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: thief
  • czeski: zloděj
  • francuski: cambrioleur, larron, voleur
  • hiszpański: ladrón
  • niymiecki: Dieb
  • polski: złodziej
  • ruski: вор, злодей