cicho
Wersyjo ze dnia 19:55, 7 lip 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|ćiχo}} ===Przisłōwek=== '''cicho''' {{przisłōwek}} # bez klangu abo ze słabym klangym #* {{Głogōw}} #:...")
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [ćiχo]
Przisłōwek
cicho przisłōwek
- bez klangu abo ze słabym klangym
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- Jak ty nŏs piyrszy, to my bamy, my bamy musieli być cicho.
ôdmiana:
- stopiyń wyższy ciszyj.
- stopiyń nojwyższy nojciszyj.
Wykrziknik
cicho wykrziknik
- słowo, co nawołuje do przestaniŏ wydŏwaniŏ źwiynkōw
- 1946, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Drugim przyganio, a som faryzeusz, że już gorszego nie trza! Ale cicho, cicho! Nie wrzeszczcie wszyjscy naroz – dejcie mi tyż przyjść do slowa!
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: quiet, quietly, hush
- czeski: potichu, ticho
- francuski: tranquillement, à voix basse
- hiszpański: silenciosamente
- niymiecki: leise
- polski: cicho
- ruski: тихо