Czechy
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [čeχy]
Rzeczownik
Czechy rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ
- (geografijŏ, polityka) Państwo we postrzodkowyj Europie, co mŏ głōwne miasto we Pradze
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Na tam cestam to padali wtedy „kupiecki szlak” z Polski do Czech, bo tōm cestōm rychtyk jeździli kupcy z towarami z Polski do Czech i z Czech do Polski.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: Czechy |
---|
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: Czech Republic, Czechia
- czeski: Česko
- francuski: Tchéquie
- hiszpański: Chequia
- niymiecki: Tschechien
- polski: Czechy
- ruski: Чехия