jŏdło

Etymologijŏ

Ôd jeś + -dło.

Wymŏwa

AS: [i ̯odu̯o], [i ̯ou̯du̯o] (ôpol.)

Rzeczownik

jŏdło rodzaj nijaki

1. coś, co idzie jeś; pożywioł, kust
   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Skōnd narcyz i lelujŏ jŏdło, piykność bierōm?

   • 2016, Rafał Szyma, Leanderka

   Alech uwidzioł tego kota nazŏd skŏkać na stōł, miyndzy te jeji zimne jŏdło.

   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Cieszy sie czystymi betami, suchym ôblyczyniym i jŏdłym.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   To mōwiōm, że muszōm sie nauczyć przodzij chlyb ze solōm jeś, a poty dobre jŏdło.

   • 1930, Berta Gwoździowŏ, Żniwa

   Tam były już prziszykowane stoły z jŏdłym i piciym.

ôdmiana:

ôdmiana: jŏdło
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	jŏdło	jŏdła
dopołniŏcz	jŏdła	jŏdeł
cylownik	jŏdłu	jŏdłōm
biernik	jŏdło	jŏdła
nŏrzyndnik	jŏdłym	jŏdłami pz.: jŏdłōma
miyjscownik	jŏdle	jŏdłach
wołŏcz	jŏdło	jŏdła

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	jodło	jodła
dopołniŏcz	jodła	jodeł
cylownik	jodłu	jodłōm
biernik	jodło	jodła
nŏrzyndnik	jodłym	jodłami pz.: jodłōma
miyjscownik	jodle	jodłach
wołŏcz	jodło	jodła

synōnimy:

1. jŏdło, kust, wicht, przes. pożywioł

antōnimy:

1. picie

Inksze jynzyki

• angelski: food
• czeski: jídlo
• francuski: aliment, consommation, nourriture
• hiszpański: comida
• niymiecki: Essen
• polski: jedzenie
• ruski: еда, пища