jesi

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [i ̯eśi]

Spōjnik

jesi spōjnik

1. używany do ôtwiyraniŏ zdaniŏ podrzyndnego ô naturze pytaniŏ
   • 1908, Ernest Farnik, Iste Roki

   Mie sie to nie chyci, bo jo też nie czytom wiela, jesi jaki cajtunk, bo człowiek nimo wiela czasu.

   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   Znŏd sie ku niymu chop, pedzioł mu: jesi mi dŏsz to, co ô tym dōma niy wiysz, jŏ ci pōmogã wyjechać.

uwŏgi:

Patrz: eli.

synōnimy:

1. eźli, ejźli, jeli, eli, jeźli

Inksze jynzyki

• angelski: if
• czeski: jestliže
• francuski: si
• hiszpański: si
• niymiecki: falls, wenn
• polski: jeżeli
• ruski: ежели, если