choć

Inksze formy

chociŏż

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [χoć]

Spōjnik

choć spōjnik

1. Używany do przeciwstawiyniŏ treści we zdaniu podrzyndnym tymu, co je we zdaniu podrzyndnym.
   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   To piyrwyj choć masło tukli, to padali, że to czarownica weźnie i czarownica dŏ.

   • 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny

   I tam każdy słepie na umór, bo Stary Rok umarł, i słepie na Nowy Rok, choć nie wie, co mu przyniesie.

synōnimy:

chociŏż

Partykuła

choć partykuła

1. Używanŏ do ôznajmiyniŏ minimalnyj granice czegoś.
   • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski

   Hanys dzierżi se kozy. To mŏ choć mlyko do kafeju.

   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Jak byś tak zbrzidła, jak by choć pōł zymba / Rŏz ci zczyrniało

synōnimy:

aby, ciesz. aspōń, chociŏż, przinojmnij, chocia

Inksze jynzyki

• angelski: although, even though, though; at least
• czeski: ač, ačkoliv; alespoň, přinejmenším, nejméně, při nejmenším, aspoň
• francuski: bien que, quoique; au moins, du moins
• hiszpański: aunque; al menos, por lo menos, siquiera
• italijański: benché; almeno, per lo meno
• niymiecki: obwohl, obgleich; mindestens, zumindest, wenigstens
• polski: choć, chociaż; co najmniej, przynajmniej
• ruski: хотя́; хотя бы
• słowacki: čeprav, četudi; aspoň
• ukrajiński: хоча́, хоч, не дивлячи́сь на те, що; xоча, принаймні