chociŏż

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [χoćoš], [χoćou̯š] (ôpol.)

Spōjnik

chociŏż spōjnik

1. używany do przeciwstawiyniŏ treści we zdaniu podrzyndnym tymu, co je we zdaniu podrzyndnym
   • 2016, Rafał Szyma, Leanderka

   Chciołech jōm suchać i trocha żech jōm suchoł, chociŏż corŏz ciynżyj było mi ta jeji gŏdka strzimać.

   • 1909, Paweł Marek, Ô zaklyntyj ksiynżnyj

   Ôna ô pōłnocy lŏtała wszyndzi po kościele i chociŏż sie wojŏk bōg wiy kany schowoł do jakigo miziurka, to tam wszyndy zaszła i udusiła go.

synōnimy:

1. choć, chocia

Partykuła

choć partykuła

1. używanŏ do ôznajmiyniŏ minimalnyj granice czegoś
   • 2016, Rafał Szyma, Leanderka

   Zaglōndōm na to, co my dostali na talyrzach – bagetka, nus a dżym. Bez nadzieje zaglōndōmy za bedynŏczkōm – czy aby niy prziniesie ekstra do nŏs jakigo wusztu abo chociŏż jajca.

synōnimy:

1. aby, ciesz. aspōń, choć, przinojmnij, chocia

Inksze jynzyki

• angelski: although, even though, though; at least
• czeski: ač, ačkoliv; alespoň, přinejmenším, nejméně, při nejmenším, aspoň
• francuski: bien que, quoique; au moins, du moins
• hiszpański: aunque; al menos, por lo menos, siquiera
• niymiecki: obwohl, obgleich; mindestens, zumindest, wenigstens
• polski: choć, chociaż; co najmniej, przynajmniej
• ruski: хотя́; хотя бы