przedtym

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pše•tỹm]

zamianek

przedtym zamianek

1. w czasie przed jakimś zdarzyniym
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Zarozki też bydzie o tej biołej ceście, ale przedtym to wōm muszam powiedzieć, że pierwe to my nie robili na trzi zmiany, jak terozki [...]

   • 1894, Franciszek Chlebik, Jak wyglōndŏ utopiec

   Myślołech, że to kōniec świata, ale miesiōnczek zaś świycił jak przedtym i gwiŏzdy też, tōżech se zaś legnōł, alech sie już nijak nimōg zdrzymnōć.

   • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy

   Ja, rychtyk, blachy trza przedtym pōmazać masłym abo tustym, muskackōm z gajńsiygo piyrzŏ.

synōnimy:

1. nojprzōd, podwiela, zaczym, przōdzij, dŏwnij

antōnimy:

1. potym, niyskorzij

Inksze jynzyki

• angelski: before
• czeski: napřed, předtím
• francuski: avant, auparavant, ci-devant, précédemment
• hiszpański: antes, anteriormente, con anterioridad
• niymiecki: früh, vorher
• polski: przedtem
• ruski: раньше, прежде; до этого