przedtym

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [pše•tỹm]

zamianek

przedtym zamianek

  1. w czasie przed jakimś zdarzyniym
    • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
    Zarozki też bydzie o tej biołej ceście, ale przedtym to wōm muszam powiedzieć, że pierwe to my nie robili na trzi zmiany, jak terozki [...]
    • 1894, Franciszek Chlebik, Jak wyglōndŏ utopiec
    Myślołech, że to kōniec świata, ale miesiōnczek zaś świycił jak przedtym i gwiŏzdy też, tōżech se zaś legnōł, alech sie już nijak nimōg zdrzymnōć.
    • 1955, Piotr Gołąb, Gwara Schodni i okolicy
    Ja, rychtyk, blachy trza przedtym pōmazać masłym abo tustym, muskackōm z gajńsiygo piyrzŏ.

synōnimy:

  1. nojprzōd, podwiela, zaczym, przōdzij, dŏwnij

antōnimy:

  1. potym, niyskorzij

Inksze jynzyki

  • angelski: before
  • czeski: napřed, předtím
  • francuski: avant, auparavant, ci-devant, précédemment
  • hiszpański: antes, anteriormente, con anterioridad
  • niymiecki: früh, vorher
  • polski: przedtem
  • ruski: раньше, прежде; до этого