klara

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 08:50, 11 siy 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd)
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [klara]

Rzeczownik

klara rodzaj żyński

  1. (potocznie, szpasownie) słōńce
    • 2014, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik
    Klara fest świyciła bez takie maszketne, pōmarańczowe forhangi.

ôdmiana:

ôdmiana: klara
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik klara klary
dopołniŏcz klary klar
cylownik klarze klarōm
biernik klarã klary
nŏrzyndnik klarōm klarami
pz.: klarōma
miyjscownik klarze klarach
wołŏcz klaro klary
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik klara klary
dopołniŏcz klary klar
cylownik klarze klarōm
biernik klara klary
nŏrzyndnik klarōm klarami
pz.: klarōma
miyjscownik klarze klarach
wołŏcz klaro klary

synōnimy:

  1. słōńce, ciesz. słōńco

Inksze jynzyki

  • angelski: sun
  • czeski: slunce
  • francuski: soleil
  • hiszpański: sol
  • niymiecki: Sonne
  • polski: słońce
  • ruski: солнце