klara
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [klara]
Rzeczownik
klara rodzaj żyński
- (potocznie, szpasownie) słōńce
- 2014, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik
- Klara fest świyciła bez takie maszketne, pōmarańczowe forhangi.
ôdmiana:
| ôdmiana: klara | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | klara | klary |
| dopołniŏcz | klary | klar |
| cylownik | klarze | klarōm |
| biernik | klarã | klary |
| nŏrzyndnik | klarōm | klarami pz.: klarōma |
| miyjscownik | klarze | klarach |
| wołŏcz | klaro | klary |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | klara | klary |
| dopołniŏcz | klary | klar |
| cylownik | klarze | klarōm |
| biernik | klara | klary |
| nŏrzyndnik | klarōm | klarami pz.: klarōma |
| miyjscownik | klarze | klarach |
| wołŏcz | klaro | klary |
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: sun
- czeski: slunce
- francuski: soleil
- hiszpański: sol
- niymiecki: Sonne
- polski: słońce
- ruski: солнце
