koza

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 14:53, 11 siy 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*koza}}. ===Wymŏwa=== {{as|k'''o'''za}} ===Rzeczownik=== '''koza''' {{zynski}} *rzeczownik, zorta żyński # {{et|biologijŏ}} zw...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *koza.

Wymŏwa

AS: [koza]

Rzeczownik

koza rodzaj żyński

  • rzeczownik, zorta żyński
  1. (biologijŏ) zwiyrzã z familije kryntorogich
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    Koza. Hanys dzierżi se kozy. To mŏ choć mlyko do kafeju. Jedna koza hned se ôkozi; to bydzie mieć koziyntka.
  2. (potocznie) zasuszōny upływ z nosa
    • 1922, Kocynder
    Jeden kopie w uchu, drugi sie dropie pod parzóm, a zaś inkszy wydubuje kozy z nosa i tko paskudny palcyskami do gęby.

ôdmiana:

ôdmiana: koza
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik koza kozy
dopołniŏcz kozy kōz
cylownik kozie kozōm
biernik kozã kozy
nŏrzyndnik kozōm kozami
pz.: kozōma
miyjscownik kozie kozach
wołŏcz kozo kozy
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik koza kozy
dopołniŏcz kozy kōz
cylownik kozie kozōm
biernik koza kozy
nŏrzyndnik kozōm kozami
pz.: kozōma
miyjscownik kozie kozach
wołŏcz kozo kozy

synōnimy:

  1. ciga

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: goat
  • czeski: koza
  • francuski: chèvre
  • hiszpański: cabra
  • niymiecki: Ziege
  • polski: koza
  • ruski: коза