ludek
Wersyjo ze dnia 14:16, 23 wrz 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|l'''u'''dek}} ===Rzeczownik=== '''ludek''' {{mrzecz}} # {{et|pospolicie}} czowiek, nojczyńścij używane we woł...")
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [ludek]
Rzeczownik
ludek rodzaj mynski rzeczowy
- (pospolicie) czowiek, nojczyńścij używane we wołaczu liczby mnogij
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- Czy wiycie ludkowie, fto to byli pokutniki?
- 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
- – Ja, ja, ludkowie, isto się zaś musioł chtosik łobiesić i dusza terozki skamle ło zmiłowanie Boże [...]
- Jak żech roz szeł na ambóne, toch se tak pomyśloł, że nasi mili ludkowie radzi czytajóm cosi po naszymu.
ôdmiana:
ôdmiana: ludek | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | ludek | ludkowie ludki |
dopołniŏcz | ludka | ludkōw |
cylownik | ludkowi | ludkōm |
biernik | ludek | ludkōw |
nŏrzyndnik | ludkym | ludkami pz.: ludkōma |
miyjscownik | ludku | ludkach |
wołŏcz | ludku | ludkowie ludki |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | ludek | ludkowie ludki |
dopołniŏcz | ludka | ludkōw |
cylownik | ludkowi | ludkōm |
biernik | ludek | ludkōw |
nŏrzyndnik | ludkym | ludkami pz.: ludkōma |
miyjscownik | ludku | ludkach |
wołŏcz | ludku | ludkowie ludki |
kolokacyje:
- pyrsk, ludkowie!
Inksze jynzyki
- polski: ludzik