Ludwik

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 14:24, 23 wrz 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{zap|de|Ludwig}}. ===Wymŏwa=== {{as|l'''u'''dvʹik}} ===Rzeczownik=== '''Ludwik''' {{mosob}} # {{et|włŏsne miano}} miano mynske #* {{Duch...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd niymieckigo Ludwig.

Wymŏwa

AS: [ludvʹik]

Rzeczownik

Ludwik rodzaj mynski ôsobowy

  1. (włŏsne miano) miano mynske
    • 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
    Paweł po obiedzie pedzioł, że pójdzie do Ludwika Krzemienia pogodać o tych wczorajszych zolytach w Jedlinie.
    • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
    [...] twoja zŏpłata bańdzie w niebiesiech jŏch jes pryncesa z Niderlandu mōj ôjciec sie zwoł Ludwik [...]

ôdmiana:

ôdmiana: Ludwik
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Ludwik Ludwikowie
dopołniŏcz Ludwika Ludwikōw
cylownik Ludwikowi Ludwikōm
biernik Ludwika Ludwikōw
nŏrzyndnik Ludwikym Ludwikami
pz.: Ludwikōma
miyjscownik Ludwiku Ludwikach
wołŏcz Ludwiku Ludwikowie
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Ludwik Ludwikowie
dopołniŏcz Ludwika Ludwikōw
cylownik Ludwikowi Ludwikōm
biernik Ludwika Ludwikōw
nŏrzyndnik Ludwikym Ludwikami
pz.: Ludwikōma
miyjscownik Ludwiku Ludwikach
wołŏcz Ludwiku Ludwikowie

Inksze jynzyki

  • angelski: Louis, Lewis
  • czeski: Ludvík
  • francuski: Louis
  • hiszpański: Luis
  • niymiecki: Ludwig
  • polski: Ludwik
  • ruski: Людовик