Ludwik
Wersyjo ze dnia 14:24, 23 wrz 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ôd {{zap|de|Ludwig}}. ===Wymŏwa=== {{as|l'''u'''dvʹik}} ===Rzeczownik=== '''Ludwik''' {{mosob}} # {{et|włŏsne miano}} miano mynske #* {{Duch...")
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ôd niymieckigo Ludwig.
Wymŏwa
AS: [ludvʹik]
Rzeczownik
Ludwik rodzaj mynski ôsobowy
- (włŏsne miano) miano mynske
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- Paweł po obiedzie pedzioł, że pójdzie do Ludwika Krzemienia pogodać o tych wczorajszych zolytach w Jedlinie.
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- [...] twoja zŏpłata bańdzie w niebiesiech jŏch jes pryncesa z Niderlandu mōj ôjciec sie zwoł Ludwik [...]
ôdmiana:
ôdmiana: Ludwik | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Ludwik | Ludwikowie |
dopołniŏcz | Ludwika | Ludwikōw |
cylownik | Ludwikowi | Ludwikōm |
biernik | Ludwika | Ludwikōw |
nŏrzyndnik | Ludwikym | Ludwikami pz.: Ludwikōma |
miyjscownik | Ludwiku | Ludwikach |
wołŏcz | Ludwiku | Ludwikowie |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | Ludwik | Ludwikowie |
dopołniŏcz | Ludwika | Ludwikōw |
cylownik | Ludwikowi | Ludwikōm |
biernik | Ludwika | Ludwikōw |
nŏrzyndnik | Ludwikym | Ludwikami pz.: Ludwikōma |
miyjscownik | Ludwiku | Ludwikach |
wołŏcz | Ludwiku | Ludwikowie |
Inksze jynzyki
- angelski: Louis, Lewis
- czeski: Ludvík
- francuski: Louis
- hiszpański: Luis
- niymiecki: Ludwig
- polski: Ludwik
- ruski: Людовик