miedza
Wersyjo ze dnia 22:50, 27 wrz 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*meďa}}. ===Wymŏwa=== {{as|mʹi ̯'''e'''ʒa}} ===Rzeczownik=== '''miedza''' {{zynski}} # ciasny pas ziymie, co je granicōm mi...")
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *meďa.
Wymŏwa
AS: [mʹi ̯eʒa]
Rzeczownik
miedza rodzaj żyński
- ciasny pas ziymie, co je granicōm miyndzy przestrzyństwami bauerskimi abo dziołkami budowlanymi
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- Siodł se wtedy Zeflik na miedzy Koniarkowego pola i zaczął medykować.
- 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik
- Pole kōńczy sie stopniowo, nawet jak ôdcinŏ je rzyka abo miedza. Szachta kōńczy sie geometrycznie, linijōm, tak jak kożdŏ tajla masziny.
ôdmiana:
ôdmiana: miedza | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | miedza | miedze |
dopołniŏcz | miedzy | miedz |
cylownik | miedzy | miedzōm |
biernik | miedzã | miedze |
nŏrzyndnik | miedzōm | miedzami pz.: miedzōma |
miyjscownik | miedzy | miedzach |
wołŏcz | miedzo | miedze |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | miedza | miedze |
dopołniŏcz | miedzy | miedz |
cylownik | miedzy | miedzōm |
biernik | miedza | miedze |
nŏrzyndnik | miedzōm | miedzami pz.: miedzōma |
miyjscownik | miedzy | miedzach |
wołŏcz | miedzo | miedze |
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: baulk, balk
- czeski: mez
- francuski: raie
- hiszpański: linde
- niymiecki: Feldrain
- polski: miedza
- ruski: межа