ano
Wersyjo ze dnia 12:37, 5 paź 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== {{braketym}} ===Wymŏwa=== {{as|'''ã'''no}} ===Przisłōwek=== '''ano''' {{partykuła}} # słowo, co suży do dŏwaniŏ ôdpowiedzi twiyrdzōn...")
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [ãno]
Przisłōwek
ano partykuła
- słowo, co suży do dŏwaniŏ ôdpowiedzi twiyrdzōncyj na pytania, co ôczekujōm ôdpowiedzi ja abo niy; potwiyrdzynie
- 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
- — Ano! Przeca żech jest za kowola, to musza umieć — łodpedzioł kowol.
- 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
- – Ano, jużech chcioł wrzasknąć, jak mi kole Bydgoszczy baba wyleciała, alech se prędko pysk zatkoł tycyski
synōnimy:
antōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: yes
- czeski: ano
- francuski: oui, si
- hiszpański: sí
- niymiecki: ja
- polski: tak
- ruski: да
