u

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 12:35, 27 lut 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{erb|ps|*u}}, ze {{erb|pie|*h₂ew}}. ===Wymŏwa=== AS: /u/ ===Przimiano=== '''u''' {{przimiano}} # Używane do ôkryślyniŏ, że czynno...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *u, ze praindoeuropejskigo *h₂ew.

Wymŏwa

AS: /u/

Przimiano

u przimianek

  1. Używane do ôkryślyniŏ, że czynność sie dzieje we miyjscu, co nŏleży do jakijś ôsoby, albo kaj ta ôsoba przebywŏ.
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Jak se wejzdrzymy na to, co sie u nŏs pisze, to bydymy widzieli bezma same teksty ô Ślōnsku i Ślōnzŏkach
    • 1894, Franciszek Chlebik, Jak wyglōndŏ utopiec
    Tak jōm mioł u siebie.
  2. Używane do ôkryslyniŏ, iże coś nŏleży do czegoś, że tworzi z czymś jakõś całość.
  3. 2016, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W przekleństwie kalectwa
    Jo tam wtynczos te palce u nóg stracił, no i ta granata rusko wele mie rómbła.

składnia:

  1. u + dopołniŏcz
  2. u + dopołniŏcz

synōnimy:

  1. przi

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: at, by, of
  • czeski: u, při
  • francuski: à, en
  • hiszpański: en
  • italijański: a, in
  • niymiecki: bei
  • polski: u
  • ruski: у
  • słowacki: v, pri, na
  • ukrajiński: у