u

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *u, ze praindoeuropejskigo *h₂ew.

Wymŏwa

AS: [u]

Przimianek

u przimianek

  1. Używany do ôkryślyniŏ, że czynność sie dzieje we miyjscu, co nŏleży do jakijś ôsoby, albo kaj ta ôsoba przebywŏ.
    • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi
    Jak se wejzdrzymy na to, co sie u nŏs pisze, to bydymy widzieli bezma same teksty ô Ślōnsku i Ślōnzŏkach
    • 1894, Franciszek Chlebik, Jak wyglōndŏ utopiec
    Tak jōm mioł u siebie.
  2. Używany do ôkryslyniŏ, iże coś nŏleży do czegoś, że tworzi z czymś jakõś całość.
    • 2016, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W przekleństwie kalectwa
    Jo tam wtynczos te palce u nóg stracił, no i ta granata rusko wele mie rómbła.

składnia:

  1. u + dopołniŏcz
  2. u + dopołniŏcz

synōnimy:

  1. przi

Frazeologijŏ

Inksze jynzyki

  • angelski: at, by, of
  • czeski: u, při
  • francuski: à, en
  • hiszpański: en
  • italijański: a, in
  • niymiecki: bei
  • polski: u
  • ruski: у
  • słowacki: v, pri, na
  • ukrajiński: у