bardzo

Inksze formy

barzo

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *bъrzo (wartko).

Wymŏwa

AS: [barʒo]

Przisłōwek

bardzo przisłōwek

1. Używany do zaznaczyniŏ cechy przimiotnika, przisłōwka abo czasownika.
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Pochodził tyn Brōnclik po roztōmaintych robotach po całym świecie, niczego sie nie boł a mioł sie za bardzo mōndrego.

   • 1911, Paweł Marek, Ô czowieku, co bōł diŏbłōm przedany

   Wszystkim to było bardzo dziwno, nikerzi pōmrukowali, że tyn hōncwōt chłapiec musioł być jakimsi diŏbłym.

2. Używany za słowo pōmocnicze przi tworzyniu formōw wyższego i nojwyższego stopnia niykerych przimiotnikōw i przisłōwkōw.
   • 2008, Zbigniew Kadłubek, Listy z Rzymu

   Tymu Ślonskowi ujmowanie dobrze robi, stowo sie bardzij ślonski.

   • 2015, Banhof. Jednoaktówki po śląsku

   A nojbardzij maszketne je to, że za kożdym razem to sie dzieje ô jednym czasie, genau w połednie.

ôdmiana:

stopiyń wyższy bardzij

stopiyń nojwyższy nojbardzij

składnia:

1. bardzo + przimiotnik, bardzo + przisłōwek, bardzo + czasownik
2. bardzij/nojbardzij + przimiotnik abo przisłōwek we stopniu rōwnym

synōnimy:

1. fest, moc, mocka, bez miary

Inksze jynzyki

• angelski: more, most, very
• czeski: moc, velice, velmi
• francuski: plus, très
• hiszpański: muy, más
• italijański: molto
• niymiecki: sehr, viel
• polski: bardzo
• ruski: более, больше, весь|всего, наиболее, очень
• słowacki: veľmi
• ukrajiński: більш, вельми, дуже