ławka

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [u̯afka]

Rzeczownik

ławka rodzaj żyński

  1. twarde nŏczynie do siedzyniŏ dlŏ pŏru ôsōb
    • 1984, Augustyn Halotta, Śląskie bery, bojki i opowiastki z dawnych lat
    Przechodziłech właśnie przez Plac Wolności, kaj piykne ławki aże prosiły, by se siednąć.

ôdmiana:

ôdmiana: ławka
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ławka ławki
dopołniŏcz ławki ławek
cylownik ławce ławkōm
biernik ławkã ławki
nŏrzyndnik ławkōm ławkami
pz.: ławkōma
miyjscownik ławce ławkach
wołŏcz ławko ławki
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ławka ławki
dopołniŏcz ławki ławek
cylownik ławce ławkōm
biernik ławka ławki
nŏrzyndnik ławkōm ławkami
pz.: ławkōma
miyjscownik ławce ławkach
wołŏcz ławko ławki

synōnimy:

  1. ława

Inksze jynzyki

  • angelski: bench
  • czeski: lavice
  • francuski: banc
  • hiszpański: banco
  • niymiecki: Bank
  • polski: ławka
  • ruski: лавка