Andrzej

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze starogreckigo Ἀνδρέας.

Wymŏwa

AS: [ãnḍžei ̯]

Rzeczownik

Andrzej rodzaj mynski ôsobowy

  1. miano chopske, co mŏ pochodzynie grecko-łacińske
    • 1934, Feliks Steuer, Dialekt sulkowski
    Na świyntygo Andrzeja wrażuje se gałōnzky z wiśni do wody.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: Andrzej
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Andrzej Andrzeje
dopołniŏcz Andrzeja Andrzejōw
cylownik Andrzejowi Andrzejōm
biernik Andrzeja Andrzejōw
nŏrzyndnik Andrzejym Andrzejami
pz.: Andrzejōma
miyjscownik Andrzeju Andrzejach
wołŏcz Andrzeju Andrzeje
pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik Andrzej Andrzeje
dopołniŏcz Andrzeja Andrzejōw
cylownik Andrzejowi Andrzejōm
biernik Andrzeja Andrzejōw
nŏrzyndnik Andrzejym Andrzejami
pz.: Andrzejōma
miyjscownik Andrzeju Andrzejach
wołŏcz Andrzeju Andrzeje

synōnimy:

  1. Jyndra, Jyndrek

Inksze jynzyki

  • angelski: Andrew
  • czeski: Andrej, Ondřej
  • francuski: André
  • hiszpański: Andrés
  • italijański: Andrea
  • niymiecki: Andreas
  • polski: Andrzej
  • ruski: Андрей
  • słowacki: Andrej, Ondrej
  • ukrajiński: Андрій
Zdrzōdło "https://silling.org/slownik/index.php?title=Andrzej&oldid=1772"