bōt

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [bȯt]

Rzeczownik

bōt rodzaj mynski rzeczowy

1. part ôblyczyniŏ, co sie go nosi na stopie
   • 2018, Szczepōn Twardoch Drach, przekł. Grzegorz Kulik

   Ôstawiŏ zakupy we kuchni, ściepuje bōty na krōmfleku, idzie ôbejzdrzeć, co u matki.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   Te bōty mu sebōł, te piniōdze wsuł do kociełka, bōty se ôbōł, a chopa wtrzas do żyta, niy.

ôdmiana:

ôdmiana: bōt
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bōt	bōty
dopołniŏcz	bōta	bōtōw
cylownik	bōtowi	bōtōm
biernik	bōt	bōty
nŏrzyndnik	bōtym	bōtami pz.: bōtōma
miyjscownik	bōcie	bōtach
wołŏcz	bōcie	bōty

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	bōt	bōty
dopołniŏcz	bōta	bōtōw
cylownik	bōtowi	bōtōm
biernik	bōt	bōty
nŏrzyndnik	bōtym	bōtami pz.: bōtōma
miyjscownik	bōcie	bōtach
wołŏcz	bōcie	bōty

synōnimy:

1. strzewik, int. szuła

Frazeologijŏ

• czŏrny jak bōt
• gupi jak bōt

Inksze jynzyki

• angelski: boot, shoe
• czeski: bota
• francuski: chaussure
• hiszpański: zapato
• niymiecki: Schuh
• polski: but
• ruski: башмак, ботинок