strzewik

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [stšev'ik], [ščev'ik]

Rzeczownik

strzewik rodzaj mynski rzeczowy

1. tajla ôblyczyniŏ, co sie jōm nosi na stopie
   • 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie

   Tam ci wszystko pokożōm, jeszcze dostaniesz mundur, strzewiki, koszulam, czopkam i nie wiym co tam jeszcze dowajōm.

   • 2014, Mirosław Syniawa, Dante i inksi

   Możno hned i bosego z strzewikōw sebujōm.

ôdmiana:

pokŏżôdmiana: strzewik
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	strzewik	strzewiki
dopołniŏcz	strzewika	strzewikōw
cylownik	strzewikowi	strzewikōm
biernik	strzewik	strzewiki
nŏrzyndnik	strzewikym	strzewikami pz.: strzewikōma
miyjscownik	strzewiku	strzewikach
wołŏcz	strzewiku	strzewiki

pokŏżuproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	strzewik	strzewiki
dopołniŏcz	strzewika	strzewikōw
cylownik	strzewikowi	strzewikōm
biernik	strzewik	strzewiki
nŏrzyndnik	strzewikym	strzewikami pz.: strzewikōma
miyjscownik	strzewiku	strzewikach
wołŏcz	strzewiku	strzewiki

synōnimy:

1. int. szuła, bōt

Inksze jynzyki

• angelski: boot, shoe
• czeski: bota
• francuski: chaussure
• hiszpański: zapato
• niymiecki: Schuh
• polski: but
• ruski: башмак, ботинок