coś
Etymologijŏ
Wymŏwa
AS: [coś]
Zamianek (1)
coś zamianek
- Używany do zastōmpiyniŏ nazwy ôbiektu abo faktu, co jij ôsoba, co gŏdŏ, niy poradzi abo niy chce ôkryślić.
- 1976, Brunon Strzałka, Bojki i Godki Śląskie
- Za chwilam słyszam, że coś szuści pod lasym.
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- Coś kłóciła, nalywała, przelywała i przy tym cicho nuciła Godzinki.
ôdmiana:
ôdmiana: coś | |
---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ |
mianownik | coś |
dopołniŏcz | czegoś |
cylownik | czymuś |
biernik | coś |
nŏrzyndnik | czymś |
miyjscownik | czymś |
wołŏcz | coś |
synōnimy:
antōnimy:
Partykuła
coś partykuła
- Używanŏ do ôznaczyniŏ cechy abo zdarzyniŏ we przibliżyniu.
- 2015, Banhof. Jednoaktówki po śląsku
- Coś mi się widzi, panie Holtze, co zaś nie bydzie światła am Osten.
Zamianek (2)
coś zamianek
- co + żeś
- 1929, Gawędy Stacha Kropiciela, Gość Niedzielny
- Znom jedno przysłowie, bardzo nie piekne, ale pasuje bardzo do ciebie i do tego coś nabazgroł
Inksze jynzyki
- angelski: something
- czeski: něco
- francuski: quelque chose
- hiszpański: algo
- italijański: qualcosa
- niymiecki: etwas
- polski: coś
- ruski: что-то
- słowacki: niečo
- ukrajiński: щось