gmina
Wykŏz treści
Inksze formy
Etymologijŏ
Ze postrzodkowowysokoniymieckigo gemeine, ôd pragermańskigo *gamainiz, ôd praindoeuropejskigo *ḱom-moinis.
Wymŏwa
AS: [gmʹĩna]
Rzeczownik
gmina rodzaj żyński
- nojmyńszŏ jednostka podziału terytorialnego
- 1921, Kocynder
- W gazetach swoich to Miemcy pisą, że wygrali, a ze wsi pogibku uciekają, bo jak emigrancio łodjechali, to widzą, iże gmina jak przedtem tak i teroz jest polsko i do Polski chce noleżeć.
ôdmiana:
ôdmiana: gmina | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | gmina | gminy |
dopołniŏcz | gminy | gmin |
cylownik | gminie | gminōm |
biernik | gminã | gminy |
nŏrzyndnik | gminōm | gminami pz.: gminōma |
miyjscownik | gminie | gminach |
wołŏcz | gmino | gminy |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | gmina | gminy |
dopołniŏcz | gminy | gmin |
cylownik | gminie | gminōm |
biernik | gmina | gminy |
nŏrzyndnik | gminōm | gminami pz.: gminōma |
miyjscownik | gminie | gminach |
wołŏcz | gmino | gminy |
kolokacyje:
Inksze jynzyki
- angelski: municipality
- czeski: obec
- francuski: commune
- hiszpański: municipio
- italijański: comune, comunità
- niymiecki: Gemeinde
- polski: gmina
- ruski: муниципалитет
- słowacki: obec
- ukrajiński: муніципаліте́т