gmina
Wykŏz treści
Inksze formy
Etymologijŏ
Ze postrzodkowowysokoniymieckigo gemeine, ôd pragermańskigo *gamainiz, ôd praindoeuropejskigo *ḱom-moinis.
Wymŏwa
AS: [gmʹĩna]
Rzeczownik
gmina rodzaj żyński
- nojmyńszŏ jednostka podziału terytorialnego
- 1921, Kocynder
- W gazetach swoich to Miemcy pisą, że wygrali, a ze wsi pogibku uciekają, bo jak emigrancio łodjechali, to widzą, iże gmina jak przedtem tak i teroz jest polsko i do Polski chce noleżeć.
ôdmiana:
| ôdmiana: gmina | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | gmina | gminy |
| dopołniŏcz | gminy | gmin |
| cylownik | gminie | gminōm |
| biernik | gminã | gminy |
| nŏrzyndnik | gminōm | gminami pz.: gminōma |
| miyjscownik | gminie | gminach |
| wołŏcz | gmino | gminy |
| uproszczōny zŏpis | ||
|---|---|---|
| przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
| mianownik | gmina | gminy |
| dopołniŏcz | gminy | gmin |
| cylownik | gminie | gminōm |
| biernik | gmina | gminy |
| nŏrzyndnik | gminōm | gminami pz.: gminōma |
| miyjscownik | gminie | gminach |
| wołŏcz | gmino | gminy |
kolokacyje:
Inksze jynzyki
- angelski: municipality
- czeski: obec
- francuski: commune
- hiszpański: municipio
- italijański: comune, comunità
- niymiecki: Gemeinde
- polski: gmina
- ruski: муниципалитет
- słowacki: obec
- ukrajiński: муніципаліте́т