jednakowōż
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Etymologijŏ do dodaniŏ.
Wymŏwa
AS: [i ̯ednakowȯž]
Spōjnik
jednakowōż spōjnik
- używany do ôznajmiyniŏ, iże zdarzynie po spōjniku niy wynikŏ ze warōnkōw postawiōnych przed nim
- Przetrŏwiōła, spyndziōła jednakowōż wiyncyj czasu przi sztandach niźli zakłŏdała i musiała wrŏcać sie ło śćmiywku.
Partykuła
jednakowōż partykuła
- używanŏ do ôznajmiyniŏ, że to, ô czym je mŏwa, niy zgŏdzŏ sie ze ôczekowaniami ôd ôsoby, co gŏdŏ
- Kej jednakowōż łozewrził szybōnek, pokŏzało sie, co elfy wysłepali cŏłki ankohol i już blank nic niy łostało do wysłepaniŏ...
synōnimy:
Inksze jynzyki
- angelski: however
- czeski: nicméně
- francuski: néanmoins, toutefois, pourtant
- hiszpański: no obstante, sin embargo
- italijański: nondimeno, tuttavia, eppure, nonostante, ciononostante
- niymiecki: jedoch
- polski: jednak
- ruski: но, однако
- słowacki: jednako, napriek tomu, ničmenej
- ukrajiński: однак