krew
Wykŏz treści
Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *kry
Wymŏwa
AS: [kref]
Rzeczownik
krew rodzaj żyński
- (medycyna, weterynaryjŏ, fizjologijŏ, biologijŏ) płynnŏ tkanka u ludzi i zwiyrzōnt
- 2008, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W koszarach pod szczytami Alp
- To starczyło, żeby jedni połobciyrali stopy do krwie i połobijali pleca tymi cegłami.
- 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
- A co sie stało, rano nie było wachtyrza, yny troszkã krwie pozostało w tym kościele.
ôdmiana:
ôdmiana: krew | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | krew | krwie |
dopołniŏcz | krwie | krwi |
cylownik | krwi | krwiōm |
biernik | krew | krwie |
nŏrzyndnik | krwiōm | krwiami pz.: krwiōma |
miyjscownik | krwi | krwiach |
wołŏcz | krwi | krwie |
uproszczōny zŏpis | ||
---|---|---|
przipadek | liczba pojedynczŏ | liczba mnogŏ |
mianownik | krew | krwie |
dopołniŏcz | krwie | krwi |
cylownik | krwi | krwiōm |
biernik | krew | krwie |
nŏrzyndnik | krwiōm | krwiami pz.: krwiōma |
miyjscownik | krwi | krwiach |
wołŏcz | krwi | krwie |
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: blood
- czeski: krev
- francuski: sang
- hiszpański: sangre
- italijański: sangue
- niymiecki: Blut
- polski: krew
- ruski: кровь
- słowacki: krv
- ukrajiński: кров