mszŏ

Etymologijŏ

Ôd łaciny missa.

Wymŏwa

AS: [m̦šo], [m̦šou̯] (ôpol.)

Rzeczownik

mszŏ rodzaj żyński

1. (religijŏ) celebracyjŏ liturgicznŏ sprawowanŏ w katolicyźmie i prawosławiu
   • Giskana Fojermana

   Jako godzina przed mszōm przed fōrtkōm stanyła bryczka.

   • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki

   No na drugi dziyń, to poty w wieczōr ô dwanŏstyj, to jes poty ôna, mszŏ, niy.

   • 2018, Wachtyrz

   Jak sużby przijechały pod kościōł, prawie skōńczyła sie mszŏ, tōż we postrzodku było kole 500 ôsōb.

ôdmiana:

ôdmiana: mszŏ
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	mszŏ	msze
dopołniŏcz	msze	mszōw
cylownik	mszy	mszōm
biernik	mszõ	msze
nŏrzyndnik	mszōm	mszami pz.: mszōma
miyjscownik	mszy	mszach
wołŏcz	mszo	msze

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	mszo	msze
dopołniŏcz	msze	mszōw
cylownik	mszy	mszōm
biernik	mszo	msze
nŏrzyndnik	mszōm	mszami pz.: mszōma
miyjscownik	mszy	mszach
wołŏcz	mszo	msze

synōnimy:

1. nabożyństwo

Inksze jynzyki

• angelski: mass, service
• czeski: mše
• francuski: messe
• hiszpański: misa
• niymiecki: Messe
• polski: msza
• ruski: обедня