mszŏ

Ze SileSłownik
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd łaciny missa.

Wymŏwa

AS: [m̦šo], [m̦šou̯] (ôpol.)

Rzeczownik

mszŏ rodzaj żyński

  1. (religijŏ) celebracyjŏ liturgicznŏ sprawowanŏ w katolicyźmie i prawosławiu
    Jako godzina przed mszōm przed fōrtkōm stanyła bryczka.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    No na drugi dziyń, to poty w wieczōr ô dwanŏstyj, to jes poty ôna, mszŏ, niy.
    Jak sużby przijechały pod kościōł, prawie skōńczyła sie mszŏ, tōż we postrzodku było kole 500 ôsōb.

ôdmiana:

ôdmiana: mszŏ
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik mszŏ msze
dopołniŏcz msze mszōw
cylownik mszy mszōm
biernik mszõ msze
nŏrzyndnik mszōm mszami
pz.: mszōma
miyjscownik mszy mszach
wołŏcz mszo msze
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik mszo msze
dopołniŏcz msze mszōw
cylownik mszy mszōm
biernik mszo msze
nŏrzyndnik mszōm mszami
pz.: mszōma
miyjscownik mszy mszach
wołŏcz mszo msze

synōnimy:

  1. nabożyństwo

Inksze jynzyki

  • angelski: mass, service
  • czeski: mše
  • francuski: messe
  • hiszpański: misa
  • niymiecki: Messe
  • polski: msza
  • ruski: обедня