polski

Etymologijŏ

Etymologijŏ do dodaniŏ.

Wymŏwa

AS: [polsʹḱi]

Przimiotnik

polski przimiotnik

1. taki, co sie tykŏ Polski abo Polŏkōw
   • 2009, Alojzy Lysko, Duchy Wojny: W bunkrach wału atlantyckiego

   Manek Uszoków wyuczył sie przed wojnom za rechtora, wziyni go do polskigo wojska

   • 1856, Edward Świerkiewicz, Polák w Śląsku, lebo dwá Wachtárze w jednéj dziedzinie

   Dwo podrōżni polscy panowie.

2. (archajiczne) taki, co sie tykŏ Ślōnska abo Ślōnzŏkōw
   • 1937, Reinhold Olesch, Die Slavischen Dialekte Oberschlesiens

   ludzie polscy z gōr, tam z tych smandōw ôd Bytōnia, przezywajōm nŏs bańdziochy i chanŏki

ôdmiana:

ôdmiana: polski
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	polski		polskŏ	polske	polscy	polske
dopołniŏcz	polskigo		polskij	polskigo	polskich
cylownik	polskimu		polskij	polskimu	polskim
biernik	polskigo	polski	polskõ	polski	polskich	polske
nŏrzyndnik	polskim		polskōm	polskim	polskimi
miyjscownik	polskim		polskij	polskim	polskich
wołŏcz	polski		polskŏ	polske	polscy	polske

ôdmiana: wyższy stopiyń
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	barzij polski		barzij polskŏ	barzij polske	barzij polscy	barzij polske
dopołniŏcz	barzij polskigo		barzij polskij	barzij polskigo	barzij polskich
cylownik	barzij polskimu		barzij polskij	barzij polskimu	barzij polskim
biernik	barzij polskigo	barzij polski	barzij polskõ	barzij polski	barzij polskich	barzij polske
nŏrzyndnik	barzij polskim		barzij polskōm	barzij polskim	barzij polskimi
miyjscownik	barzij polskim		barzij polskij	barzij polskim	barzij polskich
wołŏcz	barzij polski		barzij polskŏ	barzij polske	barzij polscy	barzij polske

ôdmiana: nojwyższy stopiyń
przipadek	liczba pojedynczŏ				liczba mnogŏ
	môs/mzw	mrz	ż	n	môs	nmôs
mianownik	nojbarzij polski		nojbarzij polskŏ	nojbarzij polske	nojbarzij polscy	nojbarzij polske
dopołniŏcz	nojbarzij polskigo		nojbarzij polskij	nojbarzij polskigo	nojbarzij polskich
cylownik	nojbarzij polskimu		nojbarzij polskij	nojbarzij polskimu	nojbarzij polskim
biernik	nojbarzij polskigo	nojbarzij polski	nojbarzij polskõ	nojbarzij polski	nojbarzij polskich	nojbarzij polske
nŏrzyndnik	nojbarzij polskim		nojbarzij polskōm	nojbarzij polskim	nojbarzij polskimi
miyjscownik	nojbarzij polskim		nojbarzij polskij	nojbarzij polskim	nojbarzij polskich
wołŏcz	nojbarzij polski		nojbarzij polskŏ	nojbarzij polske	nojbarzij polscy	nojbarzij polske

kolokacyje:

1. polskŏ nŏrodowość, polske ôbywatelstwo

Inksze jynzyki

• angelski: Polish
• czeski: polský, polština
• francuski: polonais
• hiszpański: polaco
• italijański: polacco
• niymiecki: Polnisch, polnisch
• polski: polski
• ruski: польский
• słowacki: poľský, poľština
• ukrajiński: польська, польський

Rzeczownik

polski rodzaj mynski rzeczowy

1. jedyn ze jynzykōw słowiańskich
   • 2018, Wachtyrz

   “Ślōnski to je taki polski, ino z niymieckimi ausdrukami. I trocha śmiysznym, czeskim klangiym”

2. przedmiot we szkole
   • 2011, Gazeta Ustrońska

   Wiycie, na polskim abo na historyji, to może sie wóm udać coś pobałuszyć i dobróm note dostaniecie, ale na rachunkach to sie tak nie do.

ôdmiana:

ôdmiana: polski
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	polski	polske
dopołniŏcz	polskigo	polskich
cylownik	polskimu	polskim
biernik	polski	polske
nŏrzyndnik	polskim	polskimi pz.: polskōma
miyjscownik	polskim	polskich
wołŏcz	polski	polske

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	polski	polske
dopołniŏcz	polskigo	polskich
cylownik	polskimu	polskim
biernik	polski	polske
nŏrzyndnik	polskim	polskimi pz.: polskōma
miyjscownik	polskim	polskich
wołŏcz	polski	polske