woda

Etymologijŏ

Ze prasłowiańskigo *voda, ze prabałtosłowiańskigo *wandō, ze praindoeuropejskigo *wódr̥

Wymŏwa

AS: [voda]

Rzeczownik

woda rodzaj żyński

1. przejzdrzistŏ ciecz bez farby, składnik potrzebny żywym ôrganizmōm; H₂O
   • 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2

   terazki już sie napijã, bo bez wody żyć nie mogã

2. zbiornik tyj cieczy we przirodzie
   • 1902, Ernest Farnik, Dwa Niymcy

   I przijechali ku jednej wodzie i że nie byli znajōmi, tōż nie wiedzieli, jak je ta woda wysoko. I tōż tam stoji człowiek za wodōm.

ôdmiana:

ôdmiana: woda
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	woda	wody
dopołniŏcz	wody	wōd
cylownik	wodzie	wodōm
biernik	wodã	wody
nŏrzyndnik	wodōm	wodami pz.: wodōma
miyjscownik	wodzie	wodach
wołŏcz	wodo	wody

uproszczōny zŏpis
przipadek	liczba pojedynczŏ	liczba mnogŏ
mianownik	woda	wody
dopołniŏcz	wody	wōd
cylownik	wodzie	wodōm
biernik	woda	wody
nŏrzyndnik	wodōm	wodami pz.: wodōma
miyjscownik	wodzie	wodach
wołŏcz	wodo	wody

kolokacyje:

1. czystŏ woda, pić wodã

synōnimy:

1. tlynek wodoru
2. akwyn, zbiornik wodny

Frazeologijŏ

• ani świyncōnŏ woda niy pōmoże
• bać sie jak woda ôgnia
• bydzie jak w saku woda
• cichŏ woda brzegi rwie
• iś jak woda
• iste jak woda w koszu
• potrzebny jak woda w bucie
• woda na czyjś młyn

Inksze jynzyki

• angelski: water
• czeski: voda
• francuski: eau
• hiszpański: agua
• italijański: acqua
• niymiecki: Wasser
• polski: woda
• ruski: вода
• słowacki: voda
• ukrajiński: вода