woda
Wykŏz treści
[schrůń]Etymologijŏ
Ze prasłowiańskigo *voda, ze prabałtosłowiańskigo *wandō, ze praindoeuropejskigo *wódr̥
Wymŏwa
AS: [voda]
Rzeczownik
woda rodzaj żyński
- przejzdrzistŏ ciecz bez farby, składnik potrzebny żywym ôrganizmōm; H2O
- 1901, Lucjan Malinowski, Powieści ludu polskiego na Śląsku, cz. 2
- terazki już sie napijã, bo bez wody żyć nie mogã
- zbiornik tyj cieczy we przirodzie
- 1902, Ernest Farnik, Dwa Niymcy
- I przijechali ku jednej wodzie i że nie byli znajōmi, tōż nie wiedzieli, jak je ta woda wysoko. I tōż tam stoji człowiek za wodōm.
ôdmiana:
pokŏżôdmiana: woda |
---|
pokŏżuproszczōny zŏpis |
---|
kolokacyje:
synōnimy:
Frazeologijŏ
Inksze jynzyki
- angelski: water
- czeski: voda
- francuski: eau
- hiszpański: agua
- italijański: acqua
- niymiecki: Wasser
- polski: woda
- ruski: вода
- słowacki: voda
- ukrajiński: вода