Gliwice

Etymologijŏ

Ôd miana Gliw abo Gliwa, abo ôd dŏwnego gliwa, co ôznaczało coś ślamatego.

Wymŏwa

AS: [glʹivʹice]

Rzeczownik

Gliwice rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ

1. (geografijŏ, administracyjŏ) miasto we Gōrnym Ślōnsku
   • 2015, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik i Sznupok

   McAulay siedzioł w taksōwce, kero jechała z nim bez Gliwice, Zobrze, cōłko Ruda i Chorzōw i ukłodoł sie w gowie godka z Goldsteinym, [...]

   • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego

   Toch potyn jechoł do dōm, a z dōmu ech potyn zadzwōniōł brata, bo brata ech mioł w Gliwicach, sieli chce grziby, to mŏ przijś, bo jŏ naziyroł siłã grzibōw.

ôdmiana:

ôdmiana: Gliwice
przipadek	liczba mnogŏ
mianownik	Gliwice
dopołniŏcz	Gliwic
cylownik	Gliwicōm
biernik	Gliwice
nŏrzyndnik	Gliwicami pz.: Gliwicōma
miyjscownik	Gliwicach
wołŏcz	Gliwice

Inksze jynzyki

• angelski: Gliwice
• czeski: Glivice, Hlivice
• francuski: Gliwice
• hiszpański: Gliwice
• niymiecki: Gleiwitz
• polski: Gliwice
• ruski: Гливице