Gliwice

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 15:15, 15 mŏj 2020 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Wymŏwa)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ôd miana Gliw abo Gliwa, abo ôd dŏwnego gliwa, co ôznaczało coś ślamatego.

Wymŏwa

AS: [glʹivʹice]

Rzeczownik

Gliwice rodzaj niymynskoôsobowy, liczba mnogŏ

  1. (geografijŏ, administracyjŏ) miasto we Gōrnym Ślōnsku
    • 2015, Marcin Melon, Kōmisorz Hanusik i Sznupok
    McAulay siedzioł w taksōwce, kero jechała z nim bez Gliwice, Zobrze, cōłko Ruda i Chorzōw i ukłodoł sie w gowie godka z Goldsteinym, [...]
    • 1967, Walenty Dobrzyński, Gwary powiatu niemodlińskiego
    Toch potyn jechoł do dōm, a z dōmu ech potyn zadzwōniōł brata, bo brata ech mioł w Gliwicach, sieli chce grziby, to mŏ przijś, bo jŏ naziyroł siłã grzibōw.

ôdmiana:

ôdmiana: Gliwice
przipadek liczba mnogŏ
mianownik Gliwice
dopołniŏcz Gliwic
cylownik Gliwicōm
biernik Gliwice
nŏrzyndnik Gliwicami
pz.: Gliwicōma
miyjscownik Gliwicach
wołŏcz Gliwice

Inksze jynzyki

  • angelski: Gliwice
  • czeski: Glivice, Hlivice
  • francuski: Gliwice
  • hiszpański: Gliwice
  • niymiecki: Gleiwitz
  • polski: Gliwice
  • ruski: Гливице