ancug

Ze SileSłownik
Wersyjo ze dnia 15:49, 28 wrz 2019 autorstwa Grzegorz Kulik (dyskusyjŏ | wkłŏd) (Stworzōnŏ nowõ strōnã: "===Etymologijŏ=== Ze {{zap|de|Anzug}}. ===Wymŏwa=== {{as|ãncuk}} ===Rzeczownik=== '''ancug''' {{mrzecz}} # szykowne chopske ôblyczynie #* {{Ligoń}} #: ''Pami...")
(rōżn.) ← starszŏ wersyjŏ | Terŏźnŏ wersyjŏ (rōżn.) | Nastympnŏ wersyjŏ → (rōżn.)
Idź do: nawigacyjŏ, szukej

Etymologijŏ

Ze niymieckigo Anzug.

Wymŏwa

AS: [ãncuk]

Rzeczownik

ancug rodzaj mynski rzeczowy

  1. szykowne chopske ôblyczynie
    • 1957, Stanisław Ligoń, Bery i bojki śląskie
    Pamiętaj, że mosz pojczany czorny ancug, abyś go w gospodzie nie obloł jakom gorzołkom.
    • 1964, Feliks Pluta, Dialekt głogówecki
    No chłopi sie ubiyrali, tak jak sie ubiyrali, czŏrne ancugi mieli, a szlajfã wisiała takŏ zielōnŏ. No a czŏrny ancug mieli. Celindry tyz mieli a geroki.
    • 1930, Edward Jelyń, pamiyntnik
    Tōż ôjciec ôd radości aże poskoczōł, a potym z tych piyniyndzy, coch ôstawiōł, toch doł matce dwa talarki, a ôstatek skowoł, coch se chcioł tyż jaki ancug kupić.

ôdmiana:

ôdmiana: ancug
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ancug ancugi
dopołniŏcz ancuga ancugōw
cylownik ancugowi ancugōm
biernik ancug ancugi
nŏrzyndnik ancugym ancugami
pz.: ancugōma
miyjscownik ancugu ancugach
wołŏcz ancugu ancugi
uproszczōny zŏpis
przipadek liczba pojedynczŏ liczba mnogŏ
mianownik ancug ancugi
dopołniŏcz ancuga ancugōw
cylownik ancugowi ancugōm
biernik ancug ancugi
nŏrzyndnik ancugym ancugami
pz.: ancugōma
miyjscownik ancugu ancugach
wołŏcz ancugu ancugi

Inksze jynzyki

  • angelski: suit
  • czeski: oblek
  • francuski: complet, costard, costume
  • hiszpański: juego, traje
  • italijański: abito, vestito
  • niymiecki: Anzug
  • polski: garnitur
  • ruski: костюм
  • słowacki: oblek
  • ukrajiński: костю́м